sculptures mixedmedia themakingof curriculum workshop press news shop contact


THE MAKING OF

monument donoren
ode
helpt elkander
monument
couple
fountain


monument voor onze donoren
Kulak
2017


Kulak Inhuldiging monument donoren, 26 juni 2017

In oktober vorig jaar kreeg ik bezoek in mijn atelier van Professor anatomie Evie Vereecke en Elise Lesage, verantwoordelijke lichaamsdonoren. Ze hadden mijn site bekeken en zagen dat er werk te zien was dat inhoudelijk zou passen bij hun vraag, nl. een monument uit dankbaarheid voor de donoren en waar hun familie een plek zou vinden om te rouwen en herdenken.
Het is voor het eerst dat me gevraagd wordt om ook te spreken bij een onthulling. ik zal proberen een korte schets te maken over het werk, inhoudelijk en constructief

Kunst werd ons met de paplepel ingegeven. Vader was een gepassioneerd schilder, zijn therapie om met 8 kinderen tussen 14 en 3, het weduwnaarschap te verwerken.
Als kind werd ik dus vroeg geconfronteerd met de dood. Daardoor denk ik een zeer sterke levensdrang te hebben. Ondanks dit groot gemis heeft het een extra dimensie aan mijn leven gegeven. Ook wij rouwen ieder jaar samen aan het graf van onze ouders. Op deze avond zijn hier ook een broer en 2 zussen aanwezig.

Werk
Deze jongeling, half mens half vogel, staat symbool voor de engel die ons vergezelt op onze laatste reis. Ik hoop dat ik met dit beeld kan helpen om de herinnering aan jullie familieleden vast te houden. Een plek om te rouwen is zeer belangrijk.

Materiaal
Voor dit werk had ik de regie volledig in handen en gelukkig kon ik samenwerken met heel goede vakmensen. Voor hen was het niet altijd gemakkelijk. Een kunstenaar heeft moeite met het begrip ‘dat kan niet’. Ik wil altijd de grenzen van de mogelijkheden aftasten en aftasten.
De figuur werd eerst geboetseerd, daar werd een mal of in de volksmond moule, op genomen en hierin werd een gipsafgietsel gemaakt dat uiteindelijk dient om het definitieve werk naar de gieterij te brengen. (Boekje vake?) Het werk is dus in brons gegoten en staat op een sokken in cortenstaal. Staal dat slechts aan de oppervlakte roest. Ik heb het roestproces wat versneld om meteen het uiteindelijke beeld te kunnen tonen.
Tussen het werk en de sokkel ligt een laag lood omdat er anders een elektrolyse gebeurt tussen het brons en het staal. Zonder deze tussenlaag zouden brons en cortenstaal elkaar vernietigen.
De mooie tekst ‘wie wordt gemist is niet vergeten’ kwam uit de pen van de vader van Professor Vereecke. Eenvoudig maar zeer gevat. Die werd in het staal gelaserd . Dit was een lange zoektocht.
Ook was het geen vanzelfsprekende opdracht om het werk ‘studentenproof’ te maken. Hopelijk wijst de tijd uit dat ik de juiste beslissingen heb genomen.
Ik hoop van harte dat u vaak naar deze plaats komt om te mijmeren. Naast het werk komt ook nog een bankje.

Mag ik dit nog even vermelden: de provincie W-VL organiseert een kunstzomer op verschillende plaatsen. Ik neem hieraan deel en enkele van mijn werken zullen te zien zijn in de Oude Kerk van Vichte van 9 tot 30 juli en van 9 juli tot 10 september in het Lijsternest van Stijn Streuvels in Ingooigem.

Dank aan de Kulak voor deze opdracht en bedankt voor uw aanwezigheid,
Luche
<   >